คอนโดหมา

................................คอนโดหมา...............................................

.............ผมเป็นคนชอบเลี้ยงหมา แต่ไม่ชอบเรียกมันว่า "สุนัข" หมาน่ะคำไทยครับ ส่วนสุนัขคำบาลี
สุ แปลว่า งาม นข แปลว่า เล็บ สุนัขจึงแปลว่า "ผู้มีเล็บงาม" แต่ดูยังไงก็สู้คำไทยไม่ได้ หมา สะใจดี
ผมมาอยู่แปดริ้วเมื่อปี 2487 ที่บ้านเขามีหมา 1 ตัว ชื่อนังหมี ตัวโต ขนสีดำสนิท สง่า สวย อยู่ไม่นาน
มันก็ท้อง ไม่เกี่ยวกับ ผมนะ มันชอบเที่ยวนอกบ้าน แฟนเยอะ เห็นวิ่งตามเป็นชบวนรถเลย ทีเดียว
แม่ยายบอกครอกแรกของมัน มี 9 ตัว คนนั้นขอ คนนี้ขอ เพราะ หมาน้อยมันน่ารัก เหลือไว้เลี้ยงเอง
ตัวเดียว คือเจ้า"บึ๊ก"นั่นเอง รูป ร่างหน้าตาสีขน เหมือนนังหมีแม่มันคือ ดำสนิท
.............ยายที่บ้านเป็นพยาบาลโรงพยาบาลประจำจังหวัด ห่างจาก บ้านประมาณ 1.5 กิโลเมตร มี
เพื่อนฝูงคนรู้จักมากมาย วันหนึ่งมีรุ่นน้อง มาเยี่ยมอุ้มน้องมาฝากเลี้ยง บอกว่าพ่อแม่มันทะเลาะกัน
ไม่มีใครยอม ให้น้องอยู่ด้วย สงสาร เลยเอามาให้พี่ช่วยเลี้ยง เราก็ตกใจเอาลูกเขามา ฝากเลี้ยงได้
ไง เดี๋ยวก็ติดคุกหรอก พอออกมาดูปรากฏว่าเป็นลูกหมาน่า รักเชียว ขนปุกปุยสีขาว ก็เลยรับเลี้ยงไว้
เขามีชื่อเดิมของเขาว่า "คุ้กกี้" ดูเหมือนยายจะชอบมาก เอาไปนอนกอดทุกวันจนเราหมั่นไส้ ทีคน
ไม่เห็นชอบมากแบบชอบหมาเลย(อิจฉาหมาน่ะ)
.............น้องชายยายเป็นอาจารย์อยู่ ม.รังสิต มาเยี่ยมพี่สาวพร้อมลูกหมา พันธุ์อะไรไม่รู้ บอกเห็นพี่
สาวรักหมาเลยเอามาฝาก นักศึกษามันทิ้งไว้ที่ หอพัก ไม่เอากลับด้วย สงสารมันเลยเอามาให้ หน้า
ตามันดุใสซื่อ คล้าย เป็นโรคซึมเศร้าทักทายก็เฉย ๆ ยายก็เป็นห่วงเกรงมันจะไม่สบาย ถามว่า มัน
ชื่ออะไร น้องเขาบอกชื่อ "บั๊ก" หน้าตาคล้ายหมาพันธ์ุพื้นบ้าน ขนสีน้ำ ตาลออกแดง หน้าตาเศร้า ๆ
มันคงคิดถึงเจ้าของเดิม เลยไปหยิบขนมปัง มายื่นให้ แหมแกว่งหาง ทำหน้ายิ้มเข้ามาหาเชียว นี่
แสดงว่าไม่ได้ซึมเศร้า หรอก แค่หิว ๆ เอง
........ลูกสาวเรียนอยู่ ม.รังสิต หอบหมาใส่รถมาตัวหนึ่ง เป็นหมาพันธุ์ฝรั่ง ชาติไหมจำไม่ได้ ตัวเมีย
ขนสีดำแซมสีขาวที่คอและหาง บอกหนูจะเลี้ยง มันน่ารักมาก เห็นหอบถุงอาหารเม็ดมาด้วย เขา
บอกมันชื่อซูการ์ ท่าทาง ขี้เล่นไม่ดุ นึกขำในใจว่าจะเลี้ยงได้กี่วัน เปิดเรียนก็ลืมหมาแล้ว คนเลี้ยง
ก็คือเรา ก็ต้องปรับตัวมากหน่อยนะ ซูการ์ หมาบ้านนี้คนเลี้ยงเป็นเด็กวัด เลี้ยงหมาวัดคราวละหลาย
สิบตัว ให้กินข้าวคลุกน้ำแกง แต่เราหุงปลายข้าว ต้มโครงไก่คลุกให้กิน ซูการ์มาดม ๆ กินใหญ่ ไม่หยุด ลืมอาหารเม็ดไปเลย ต่อมาซูการ์ท้อง คลอดออกมา 9 ตัว สวย ๆ ทั้งนั้น แม่ยายไม่ให้เลี้ยง ครอก
แรกให้คนอื่นไปหมด ครอกที่สอง สงสัยมันไม่พอใจที่ให้ลูกมันแก่คนอื่น ไปเลี้ยงมันเลยคลอดให้ลูก
สาวโทน แถมสีขาวด้วย ซนมาก จนได้ชื่อว่า อีหนูซู่ซ่า
...............วันเกิดแม่ ลูกสาวเอาของขวัญมาฝาก เปิดกล่องมาเป็นลูกหมาตัว เล็ก ๆ เขาบอกชื่อพันธุ์
มันอยู่แต่เราไม่จำเอง ตัวนี้ชื่อ ซูโม่ ยายรักมาก ทั้งอุ้ม ทั้งเอาไปนอนด้วย ไม่นานสงสัยเจ้าบึ๊กหมั่นไส้
เลยกัดตายคาปาก สงสาร มัน ยายทำบุญตักบาตรให้มันด้วย ส่วนศพเราจัดการให้ ฝังไว้ใต้นต้นลำดวน
ข้างบ้านไปดีเถอะอ้ายหนู หมดเวรหมดกรรมแกแล้ว ชาติหน้าเกิดให้มันดี กว่าเป็นหมาด้วยละกัน
................ซูโม่ ตาย ยายด่าอ้ายบึก จนคอแหบแห้ง อ้ายบึ๊กมันยิ้มเฉย แกว่ง หางด้วย แต่คนที่หูชา
คือเรา ก็เห็นเป็นหมาอยู่บ้านเดียวกัน กินข้าวหม้อเดียว กัน อะไรจะกัดกันถึงเลือดตกยางออก หมา
จริง ๆ ไม่นานลูกสาวก็ซื้อลูกหมา พันธุ์เล็ก ๆ เหมือนซูโม่มากฝาก มีป้ายห้อยคอบอกชื่อ ฟาโรห์ โอ้
โฮ ยายชอบ มาก หอมแล้วหอมอีก เหมือนเดิมเอาไปนอนด้วย อาหารเม็ด ขนมปัง ลูกชิ้น เจ้านี่มัน
ทำบุญด้วยอะไรนะ รวยของกินเหลือเกิน หมั่นไส้มาก ๆ จึงทักว่า ยาย บาปกินหัวนะ เอาชื่อกษัตริย์
มาตั้งเป็นชื่อหมา ถ้าไม่เปลี่ยน ต้องใช้คำ ให้ถูกกาละเทศะ เช่น ท่านฟาโรห์.....เชิญเสด็จมาเหวย
ขนมปัง แล้วก็ ประทมเงียบ ๆ ซะ" ประมาณนี้ สงสัยคงเห็นด้วย มันเลยได้ชื่อใหม่ว่า ทาโร่
..............เดิมทีเราเลี้ยงหมาขังกรง มีเพิ่มมาก็ซื้อกรงเพิ่ม จนดูไม่เรียบร้อย ทำความสะอาดยาก แหม
เราไม่ได้เลี้ยงหมาไว้ขายนี่นา หาที่มันสะดวก ๆ หน่อยก็ดี พอดีข้างบ้านเป็นแคมป์คนงานก่อสร้าง เขาเคยสร้างบ้านหลัง ที่เราอยู่ปัจจุบันนี่แหละ เลยวานเขาช่วยสร้างกรงหมาให้ห้าห้อง ทำเป็น ห้องแถว
สูงซักสองเมตร แบ่งครึ่งช่วงล่างก่ออิฐบลอค ช่วงบนติดตาข่าย ลวดให้ลมโกรก หลังคาสังกะสั หลัง
ห้องทำร่องระบายน้ำ เวลาล้างกรง ให้นำไหลลงท่อระบายน้ำ แล้วติดผ้ามุ้งกันยุงให้ ติดสปริงเกอร์รด
น้ำ เวลาอากาศร้อนและใช้ล้างกรงด้วย ในที่สุดก็เป็นกรงหมา 5 กรง ที่ผม เรียกว่า คอนโดหมานั่นเอง
---------------------
10/6/2559