บ้านของเรา

บ้านของเรา
นาน ๆ เจอคนรู้จักกันมักถูกถามว่า อยู่ที่ไหน ไปงานปีใหม่พบหลายคน ถามคล้าย ๆ กัน
จนคิดว่าน่าจะเขียนถึงบ้าน แล้วพิมพ์แจกน่าจะดี ด้วยเหตุนี้ ข้อเขียนหัวข้อ บ้านของเราจึงเกิด
ขึ้นด้วยประการะฉะนี้ ป้ายหน้าบ้าน ที่ผมอยู่อาศัยปัจจุบัน (2559)คือบ้านเลขที่ 28/68 ถนน
ศรีโสธรตัดใหม่ อ.เมือง จ.ฉะเชิงเทรา เนื้อที่ประมาณ 3 งานเศษ ครับ เจ้าบ้านอรภา ณรงค์หนู
ปัจจุบัน คือ น.ส.ธนัญธร ณรงค์หนู ลองนึก ๆ ดูก็ร่วมสิบปีแล้ว ที่อาศัยอยู่ที่นี่
............. บ้านชั้นเดียวยกพื้นสูงประมาณ 1.20 เมตร ปูพื้นด้วยกระเบื้อง ลายหินแกรนิต
ไม่ต้องใช้ไม้พื้น ผนังก่ออิฐฉาบปูน ด้านในกรุด้วยไม้อัดสัก ตอนนี้เปลี่ยนเป็นกระเบื้องหมด
เพราะปลวกรุกราน มีห้องนอนสอง ห้องน้ำสอง ห้องครัวหนึ่ง ห้องพระหนึ่ง ห้องโถง
ใช้ สองห้องเปิดโล่งหากัน ติดกระจกโค้งห้องหนึ่ง ทำให้มองเห็นข้างนอกได้ผ่านกระจก
เป็นที่ สำหรับให้ ตานั่งเล่นคอมพิวเตอร์ และรับแขก ติดตั้งอินเตอร์เนตความเร็วสูง
15 เมกกะบิต พร้อม WIFI เล่นอยู่คนเดียวนั่นแหละ เพราะไม่ชอบไปเที่ยวที่ไหน
ดูภาพประกอบแล้วกัน
............. นอกบ้านมีบ้านพักหลังเดิมที่ตาไม่่ให้รื้อ เสียดายเลยเก็บไว้ อยู่ด้านหลัง
โรงรถที่มีหลังคามีไม้เลื้อยปกคลุม โรงรถเดิมใช้เก็บรถ CITY ตอนนี้มีคนมาขอเช่า
และขอใช้โรงรถด้วย อีกด้านหนึ่งเป็นโรงรถสำหรับเก็บ MU-7 ช่วงกลางคืนหมา
จะมาชุมนุมที่นี่ เพราะพื้นปูนมันเย็นสบาย และแอบใช้ยางรถเรา เป็นโถเยี่ยวพวกมัน
ต้องล้างทุกเช้าที่มารดต้นไม้
............. รอบ ๆ บ้าน คนออกแบบผังบ้านเขาทำเป็นถนนเล็ก ๆ คดเคี้ยวไปมา ปลูกหญ้า
ญี่ปุ่น ต่อมาได้ปรับเป็นสวนหย่อมลงไม้ดอกไม้ประดับจนเดียวนี้กลายเป็นเขาคีรีวงกต
ไปแล้ว ติดตั้งระบบให้น้ำด้วยสปริงเกอร์รอบบ้าน ช่วยให้รดน้ำทั่วถึงได้ง่าย เปิด
สปริงเกอร์สัก 15 นาทีก็ปิด เดินตรวจดูตรงไหนยังไม่เปิยกดีสายยางฉีดน้ำเพิ่มให้
ชั่วโมงเดียวก็เรียบร้อย ดังนั้นรอบบ้านจึงมีไม้ต่าง ๆ ขึ้นรกดีมาก แถมมีสัตว์ต่าง ๆมา
อาศัยอยู่โดยไม่ได้เชิญชวนมากมาย เช่น....
............. งูครับ งอ งู งูเหลือม งูเห่า ข้างบ้านเป็นดงรกชัฏ ที่ของราชพัสดุรอการพัฒนา
วันดีคืนดีก็มีพวกนี้โผล่มาทางบ้านเราด้วย ส่วนพวกงูเขียวมีเยอะด้วย ทุกซุ้มไม้เลื้อย
เวลาจะตัดแต่งกิ่งไม้ต้องดูให้ดี เดี๋ยวกรรไกงับตัวงูเข้าให้ ต้องเคาะไล่มันหนีก่อนค่อยตัด
............. ผึ้งครับ ผึ้งมิ้มรังเล็ก และผึ้งหลวง ตัวโต ๆ รังขนาดใหญ่ มันแอบมาทำรังในซุ้มไม้
รก ๆ กว่าจะเห็นก็รังใหญ่โตแล้ว ถ้าเป็นเมื่อก่อนก็หวานหมูละ แต่เดี๋ยวนี้เลิกแล้ว สงสาร
ลูกเล็กเด็กแดงพวกมัน ตีผึ้งแต่ละทีลูกมันตายนับพันนับหมื่น ส่วนพวกต่อเห็นแวะมา
ทำรังครั้งเดียว สบายครับ ยินดีต้อนรับอยู่แล้ว ให้อยู่จนลูกโตแล้วบินจากไป ไม่ทำอันตราย
............. นกนานาชนิด มันคงเห็นบ้านเราสีเขียวเลยแวะมาเที่ยวบ้าง มาทำรังบ้าง
ยินดีต้อนรับเช่นกันครับ มีอาหารเม็ด โปรยให้กินฟรี ๆ เศษอาหารหมาก็เททิ้งไว้
บนลาน ซีเมนต์ใครใคร่กินก็เชิญ นกเขาชวา นกปรอด นกกางเขน นกกะปูด แม้แต่
นกโพระดกยังอุตส่าห์มาแจมกะเขาด้วย ชอบมากพวกนก .เสียงร้องมันเพราะดี ไม่ต้อง
ไปเที่ยวป่าก็มีนกมาร้องเพลงให้ฟัง
................ ที่เจ๋งมากคือตัวเงินตัวทอง มันโผล่มาทางท่อระบายน้ำ เราเปิดปลายท่อสำหรับ
ระบายน้ำไว้ริมรั้ว กลายเป็นทางท่องเที่ยวของมัน มาทีเสียงหมาเห่าขรม เพราะมันมากิน
เศษอาหารข้างกรงหมานั่นเอง แรก ๆ หมาเห่ามันก็หนีแล้ว ระยะหลังมา ไม่หนี แถมยัง
แลบลิ้นใส่หมาด้วย แสดงว่ามันรู้หมาติดอยู่ในกรงทำอะไรมันไม่ได้
............. อ้าวยาวแล้วยาย ยังไม่ได้พูดถึงพวกหนู ปลวก มดแมลงอีกมากมาย ในบ้าน
ที่เราคิดว่าเป็นกรรมสิทธิ์ของเรา แต่สัตว์อื่น ๆ เขาก็มาอาศัยอยู่โดยไม่ขออนุญาตเราเลย
เห็นไหมคนที่อวดว่าฉลาดและเก่งเหลือหลาย ที่แท้ก็สู้พวกสัตว์เขาไม่ได้ ไม่เชื่อลองทำ
ประชามติดูซิ เอ้าเชิญสัตว์ทุกตัวที่อาศัยอยู่ในบริวณบ้านหลังนี้ มาออกเสียงกันว่า ใครควร
จะเป็นประธานใหญ่แห่งบ้านหลังนี้ พวกมดปลวกชนะขาดแน่นอน ไม่เชื่อลองดูสิ

ไม่จบนะแต่หยุดเขียน ไว้ก่อนค่อยต่อ